yanlış bir düşte

yanlış bir düşte 
sabahlamaya da razıydım senle
üşürdüm senle yanlış bir adreste 
yanlış yalnızlıklar içinde sahipsiz 
karanlık şehirler kurarım adına
iki büklüm şarkılar bestelenir 
söylenmeye utanılır
usanılmıştır zaten yaşamaktan 
vazgeçilmiştir utanmaktan 
iki yalanın belini kırmışsındır 
ayyuka çıkılmıştır çoğu sevdadan 
yarına da bir şey kalmamıştır 
şunun şurasında dünlerin hepsi bugündü 
yarınlara da bir şey kalmaz 
şarkılar nakarattan anlamaz 
şiirlerin imgesine saçlarından takarım 
haykırışını duyarım uzaktan 
bir damla yaş görsem yanağında 
uzanırım bunca mesafeden 
öpsem ayıp, sevsem kayıp 
bir türlü yaranamadım 
yaraydım, kanadım, saramadın 
sarıldım kendi yaralarıma, 
yalnızlığım oldun en çok 
kızdım kendime 
vurdum o yıldızdan öbürüne 
karanlıktı gittiğin yollar, 
koştum ardından, kimseye soramadım 
ve giderken 
en güzel şiirimin en güzel imgesini 
aldın götürdün... yerine başka bir şey koyamadım... 

(kanadım diyorum 
yaramadın diyorum 
ne yapsam diyorum 
yaranamıyorum...)

çok tanıdık 
çok bilindik bir şair çıkıp geliyor tarihin kitaplığından 
katlanmış ve sararmış sayfaların arasından 
sesleniyor sessizce, daha önce hiç duyulmamış bir imgeyle 
saçlarına takılıyorum, efkar dolanıyor rüzgarıma 
adına sanına, kitabına sığdırılıyor bütün suçun, kabahatin 
adın imgelerime takılıyor, imgelerim adından ibaret 
git/mesen olurdu aslında, sen de biliyorsun,
ve düşüyorum çok yüksek rakımdan 
tutunuyorum bir martının kanadına, gülümsüyorum 
çok gülerdim ben eskiden, çok güldüm 
gülmüşlüğüm vardı bir zaman... sonra vazgeçtim... 

kitabına uyduruluyor bir şiir aniden 
hanidir böylesine tanıklık etmemişti hiçbir kitap 
ne tarihe not düşülmüştür bu formattan 
ne de edebiyat şahit olmuştur, düşün! 
bir şair ve çokça sondan bir önceki peygamber tebliği gibi 
ve belki de bundan dolayı 
ne bir şiir kitabı ne bir kutsal kitabe 
sığmıyor hiçbir dine, hiçbir şiire 
benim sana yazdıklarım, benim seni anlattıklarım 
ve kesinlikle bundan dolayıdır,
bütün iyi ayrılıklar gibi ayrılıyorum senden
adına onlar ayrılık diyorlar, 
sen de öyle düşünüyorsun,
bense yeni bir din adı arayışındayım bu ayrılığa 
zira varsın, göremiyorum, 
her yerdesin gayet, lakin hiçbir yerdesin 
her kelam senden,
her ses senin, duyumsuyorum,
değil aynı zamanda... 

düşün!

Osman Coşkun